De gordijnen op het toneel zijn nog dicht. Maar soms hoor ik wat dof gestommel ergens van achter uit komen. Als een voorbode van wat gaat komen. Iemand loopt per ongeluk tegen het gordijn aan lijkt het, het bolt even op. In de zaal klinkt geroezemoes van het publiek. Zoeken naar mijn stoelnummer, kijken wie er naast me zit, kan ik straks goed zien? Opgewonden spanning in mijn buik, maar vooral grote nieuwsgierigheid naar alles wat komen gaat.
Ik kan niet wachten, ga op het puntje van mijn stoel zitten, wiebel zenuwachtig heen en weer, staat mijn telefoon wel uit? Nog een paar minuten, en dan gaat hij!
Het laatste half uur. Nog even kleding checken, is alles zoals het hoort? De schmink op je gezicht ruikt lekker. Je kijkt naar de anderen, ziet sommigen zenuwachtig nog wat tekstregels fluisteren. Blijkbaar is er nog iets kwijt, want er wordt gezocht en heen en weer gerend. Kriebels in je maag, een vervelend kuchje in je keel en als je een laatste slokje water drinkt zie je dat je hand trilt. Koude handen ook, maar onder de make-up voel je rode, warme blossen op je gezicht. Nog een paar minuten, bang en buikpijn. Dan het teken, het doek gaat open, daar ga je, succes!
Last modified: augustus 11, 2021
