Van mijn allerliefste kreeg ik een link doorgestuurd, naar de Cursus Dagboek schrijven. En ik was nieuwsgierig genoeg om toch even verder te kijken.
Schrijven past al mijn hele leven bij me. Er zijn periodes dat er niet zo veel op papier komt te staan, maar ook weken of maanden dat ik elke dag wel een stukje bij elkaar typ.
Toen ik nog een klein blond meisje was las ik vol nieuwsgierigheid Het Dagboek van Anne Frank. Het dagelijkse leven van een meisje in oorlogstijd was natuurlijk heel spannend om te lezen. En ik besloot ook om voortaan een dagboek bij te houden. Met mijn verjaardag kreeg ik een echt dagboek met voorop een slotje zodat niemand stiekem mee zou lezen. En net als Anne Frank kreeg mijn dagboek de naam van een verzonnen vriendin. “Lieve Jeanette..” zo begonnen voortaan mijn dagelijkse belevenissen. Lang heb ik het schrijven in een dagboek niet volgehouden, mijn leven bleek toch niet spannend genoeg.
Maar ook nu nog schrijf ik stukjes voor mezelf. Het kan goed voelen om de dingen van je af te schrijven. Verdriet is moeilijk aan anderen te vertellen maar wel fijn om op papier te zetten. Ik heb geen echt dagboek, ik schrijf zelfs niet meer met de hand. Persoonlijke krabbels worden snel getypt op mijn Iphone, uitgewerkt in Word en geprint op losse A4’tjes.
En dan is natuurlijk nog dit blog. Bedoeld om te delen, om te schrijven over mijn leven als vrouw, moeder en dochter, om me te verwonderen, en vooral om te genieten van het leven.
Loslaten en meer rust ervaren leidt tot meer genieten, ik krijg meer overzicht en zal meer geluksgevoel ervaren, zo wordt de cursus Dagboek schrijven aangeprezen. Dat klinkt mooi toch?
Maar misschien lukt het ook wel zonder cursus. Gewoon beginnen. Met de aanschaf van een mooi boekje. En met een paar zinnetjes per dag. Schrijf vooral voor jezelf. En ja, het klopt, je wordt er gelukkig van!
Last modified: augustus 11, 2021